Nergens zoveel misvattingen over als over jezelf zijn. Wat is dat eigenlijk ‘ik ben mezelf’? Het veronderstelt in ieder geval dat je jouw zelf kent. Jezelf zijn is vaak een excuus voor je handelen ‘zo ben ik nou eenmaal’ maar ook een reden om niet verder en dieper te kijken door te zeggen ‘ik ben zus of ik ben zo’. Dit is misschien wel de angel van de meeste problemen in de wereld. We zijn namelijk geneigd om dat ‘jezelf zijn’ te verdedigen. Op een moment dat je een beeld van jezelf hebt bijvoorbeeld ik ben gelovig, een goede vader, eerlijk, een trouwe vriend, een harde werker, iemand die pijn verdraagt enzovoort, probeer je (on)bewust dat beeld van jezelf overeind te houden. Een mooie beproeving is als een ander een tegenover gesteld beeld van je heeft (voorbeeld: jij denkt dat je open en recht door zee bent maar een ander vindt jou manipulatief). Let dan eens eerlijk op je eigen reactie. Ga je je eigen beeld over jezelf verdedigen?
Tuurlijk dat beeld dat je van jezelf hebt, klopt meestal met eigenschappen die jij vertoont. Echter we hebben allemaal beiden kanten in ons: het mannelijke en het vrouwelijke, hard en zacht, actief en passief, onbuigzaamheid en aanpassing enzovoort. Op het moment dat je maar één kant wilt zien, wordt je per definitie defensief om de andere kant te maskeren. Die andere kant is vaak voor jezelf en wellicht ook de maatschappij een zogenaamde ‘duistere’ kant. Denk maar eens aan egoïsme, eigenwijsheid, machtbelustheid enzovoorts. Voor de meesten geen eigenschappen om je mee te afficheren.
Het pad van het leven gaat over zowel de goede als de ‘slechte’ eigenschappen van jezelf te omarmen. En ‘slecht’ is natuurlijk niets meer of minder dan een etiket dat in de tijd aan verandering onderhevig is. Jezelf zijn gaat om het prima te vinden in je comfortzone maar ook je ‘duistere’ kant of onconfortzone toe te laten, te accepteren en lief te hebben. Hoe? Door jouw ‘duistere kanten’ te herkennen én, zoals een vriend tegen mij zei, naar de emotie (die gepaard gaat met de duistere kant) in jezelf toegaan in plaats van haar weg te stoppen, weg te denken of te negeren.
Ik las laatst in een interview: ‘we zijn hier niet om heilig of perfect te worden maar om weer heel te zijn’. Dit betekent: je bent wie je bent met je mooie en ‘minder’ mooie eigenschappen. Op het moment dat je geen nieuwe beelden meer maakt of ideeën hebt wie jij zelf bent blijft er maar één ding over ‘Zijn’.