Kwetsbaarheid is misschien wel de grootste kracht die je kunt ontwikkelen in werk, in je leven. Kwetsbaarheid wil zeggen dat je geraakt mag worden. Het wil zeggen dat je niet anders hoeft te zijn dan je bent. Je hoeft je niet groot te houden, niet succesvoller voor te doen dan je bent, je hoeft geen winnaar te zijn. Wat zou er een last van ons afvallen als we met zijn allen niet meer een pantser hoeven te dragen. Hoe krachtig is het als je alles waarvoor je je schaamt, inclusief het schamen zelf, er laat zijn.
Kwetsbaarheid in teams
In teams zou dat betekenen dat mensen gewoon zeggen wat ze vinden van elkaar, van het werk of van de leidinggevende. Mensen zouden hun nek uitsteken en initiatieven nemen. Niet omdat ze niet op hun bek meer gaan. Maar juist omdat ze op hun bek mogen gaan, van zichzelf en van anderen. Ze mogen het verkeerd doen en kunnen er dan van leren. Volgens mij is dat waar veel teams in organisaties naar op zoek zijn. Teams waarbij de samenwerking of zelfsturing maar niet echt van de grond komt.
Mijn kwetsbaarheid
Om dat te begeleiden moet je de kwetsbaarheid in jezelf weer toe laten en alles wat haar bedekt ont~wikkelen of afpellen. Ik betrap me er zelf op dat ik af en toe nog steeds bang ben om verlegen te zijn. Verlegen om een antwoord dat ik zou moeten hebben of verlegen om een alternatief om maar niet te blozen in gezelschap. Ergens in een uithoek van mijzelf streef ik nog een ideale mij na. Het vergt nu diepe innerlijke kracht om mijn schaamte en verlegenheid toe te laten als deze zich voordoet. En wellicht dat het accepteren van die kwetsbaarheid op deze momenten maakt dat ik de onderliggende kracht kan ervaren. Wordt vervolgd…..
(Je kunt meer lezen over kwetsbaarheid van jezelf en/in teams in mijn boek Passie in Bedrijf. De weg ernaartoe)