Het is vakantietijd en het regent aanhoudend. Voor velen een reden om het land te ontvluchten op zoek naar zon en warmte. De laatsten vaak als minimum vereisten om uit te rusten en te genieten. Wat je echter altijd meeneemt op vakantie is jezelf en bij velen zit er in die ‘zelf’ het gevoel dat er altijd iets ontbreekt of anders had moeten zijn. Klassieke voorbeelden hiervan zijn ‘het eten is hier anders’ (thuis is lekkerder!) of ‘het waait wel erg hard’ (het zou toch warm worden vandaag!). En hoe ver je ook reist, het is misschien wel juist het aanwezig zijn van dit kritische stemmetje in je hoofd wat maakt dat je gespannen blijft.
Ontspanning is het vermogen jezelf los te maken van verwachtingen en/of vergelijkingen. Tuurlijk, als de zon schijnt is dat mooi meegenomen. We hebben als mens behoefte aan licht en de zon zorgt ervoor dat we onder andere vitamine D aanmaken. Echter, als de ideale (bedachte) condities niet aanwezig zijn om te kunnen ontspannen en genieten, komt het aan op je vermogen om te accepteren. Accepteren is het tegendeel van ‘ergens van weg willen’; weg van de regen, drukte, thuis, het andere eten enzovoort én met name weg van het rotgevoel die deze situaties bij je oproepen.
Accepteren is er juist naar toe gaan. Nee niet persé naar de regen, maar wel naar het gevoel dat die regen, of een andere ongewenste situatie, oproept. Laat dat gevoel eens werkelijk tot je komen zonder dat je er een gedachte over maakt. Hoe? Door je bewuste aandacht te verleggen van je denken (over hoe het zou moeten zijn etc) naar je voelen (van lichaam en lichaamsenergie). Ervaar eens welke verlichting dit voor je lichaam en geest brengt en hoe je zelfs kunt genieten van zaken die je als stressvol ‘labelde’. Als er dan toch iets ontbreekt op vakantie, is deze ‘oefening’ wel een aardige om de leegte mee ‘op te vullen’ .
Ik wens iedereen een heerlijke vakantie toe!