Het leren leven én werken vanuit mijn Passie gaat niet altijd over rozen. Het is een lijdensweg naar het einde van het lijden. Het lijkt erop of het leven me continu dat geeft wat je nodig heb om in jezelf te ervaren dat ik nog niet helemaal vrij ben. Vrij van een interne criticaster, vrij van een knoop in mijn buik, vrij van verkrampte spieren.

Afgelegde weg

En toch, hoewel het bovenstaande wellicht wat zwaarmoedig klinkt, zou ik de weg die ik in 2009 ben inslagen weer opnieuw afleggen als ik de keuze kreeg. Deze weg van vallen en opstaan, die in het licht staat van mijzelf willen leren kennen als mens onder de lagen van aangeleerde reflexen en automatismen, heeft me veel gebracht. Zo heb ik geleerd dat ik altijd een keuze voel tussen de oude Brend te zijn of juist de waarnemer daarvan. Een waarnemer van gedrag, gedachten, emoties en lichaam. Ook leerde ik wat het is om onvoorwaardelijke liefde te voelen voor mijzelf én voor anderen. Een liefde die me in staat stelt mijzelf of de ander niet te veroordelen en toch te confronteren.

Passie in Bedrijf

Dit is waar Passie in Bedrijf over gaat. Passie draagt niet voor niets twee betekenissen in zich: lijden én hartstocht. Alleen door mijn ‘lijden’, lees angst, verdriet, frustratie etc., te accepteren en te omarmen komt langzaam maar zeker mijn hart te voorschijn uit deze wikkels. Het hart om datzelfde lijden lief te hebben én het hart om mij te leiden naar dat wat ik echt wil doen in mijn leven: anderen verrijken en boven zichzelf laten uitstijgen. Door mijn eigen passie in bedrijf te stellen ben ik in staat om passie in bedrijven te brengen.

(Lees en leer hoe je jouw passie in Bedrijf kunt stellen in mijn boek Passie in Bedrijf. De weg ernaartoe.)

Share This